Kau mekar di hatiku umpama
Sekuntum bunga di padang pasir
Kau adalah musafir dahaga
Seteguk kehausan cintaku
Di dataran kering kontang
Tanpa ada penghuni asing
Namun kau bunga ku
Subur mekar di jambangan
Kini kau merayuku dahagakan
Seteguk air bagai musafir
Di padang pasir
Hanya cintaku
Pelepas dahagamu
Terdengar mesra rintihan
Menjerit dalam kehausan.
sofea.
*istimewa untuk isteriku.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan